Collumn Juli; gin ritsen, maar knoop'n...

Kri-jg een sms-berichtje van "een" vriendin: ”vûûl me k*t”. Dus bericht ik haar terug dat ik mi-jn l*l ook wel eens vûûl. Met name als ik de rits van mi-jn broek te snel optrek en dat gebeurt nogal ens de letste tiet....met mien nieuwe bokse...ik mos er zelfs vrogger een keer veur noar het ziekenhuus.

Ik gaf een feestje thuus en het huis zat stampensvol...ontiegelijk vølle bier zoepen..Doar was ons huus niet op berekend want wûlle hadden maar één plee. Dus als ie dan endelijk an de beurt bûnt, loat ie oe zeik uut oe bloas gieren zo snel als ie kunt en vervolgens trek ie de rits noar boaven. Veurwaarde is dan wel dat ie oe plasser al geïnstalleerd hebt op de plek woar hi-j heurt. Bi-j mi-j ging het ritsen sneller en een vlammende steek gaf an dat het vel van mi-jn slapjanus met de rits met-reisde. Een logische stap is dan dat ie de rits weer als een haas noar benee trekt. Deed ik ook maar het vel trøk vrolijk met. Let wel: het vel zat in de rits gedreaijd. Ooit wel ens een hondsdolle wolf høren janken die noa dagen niet vrett'n, plotseling een dikke fazant ziet rondscharrelen? Is niets vergelekk'n bi-j het lawaai dat ik produceerde. Hoe harder ik de rits hen en weer trok, hoe steviger mi-jn vel vast kwam te zitten.

Mi-jn gasten kwamen op het lawaai af en hielpen mi-j, met mi-jn bokse op geslachtshoogte, noar de kamer. Een kwartiertje later kwam de dokter binnen. Hi-j oaverzag de situatie en vrog of ik een tang had want een aspirientje zôl in dit geval niet helpen, volgens hem. De dokter is een humorist.

Disse dokter probeerde met de ni-jptang de rits løs te wurmen. “Dit zul ie ff niet prettig vinden, legde hi-j uut. ’Denk maar dat ie an een warm strand ligt met een mooie deerne noast oe. Noast oe, hè!!! Niet boavenop op oe anders krieg ie een strakke plasser en dan is het leed helemaal niet te oaverzien met die rits er nog in”

Iedereen lachen natuurlijk, behalve ik. Mi-jn deerne bleef mi-j gleaskes bier anreiken ûm het zaakie te verdoven. “Kan hi-j het straks nog wel..doen, met dat dingetje, dokter?”, vroeg ze bezørgd. Ook dokter stopte efkes met zi-jn tangetje en begon ûmstandig een verhaal oaver een andere kearl met hetzelfde øngelukje. “Nou”, zei dokter halverwege.”Die man kon later niet….”. “Eh, wilt u misschien een biertje en een bitterballetje, dokter terwijl u een uurtje pauzeert?’, vroeg ik kreunend. ’Doar zeg ik gin nee op. Hold ie het nog een pooske uut zo?’ Mi-jn “vrinden” zich inmiddels een blinde-darmverzakking te lachen... Noa een kwartier knutselen gaf hi-j het op. Het lukte niet. De ambulance mos komm'n. En snel ook want het bloed stroomde alle kanten op en ik had mi-jn piengrens al met meters oaverschreden.

Efkes later werd ik met mi-jn bokse nog steeds half uut, op een brancard gelegd en met gillende sirenes afgevoerd. Vlak veur mi-jn vertrek gaf mi-jn buurvrouw, mi-j snel een kus op mi-jn veurhoofd. “Sterkte , fluusterde zi-j zacht. Van zo’n bemoedigende opmerking knapt een mens op....Alsof ie de lotto hebt gewonnen...'T is allemoal goed gekomm'n en wûlle lacht en proat oaver een veurval joaren terug...

Ik draag sinds die tiet oaverigens allenig broeken met knoopen...

GoedGoan & Amen